Lac du Der (F)

Wie Lac du Der zegt, zegt er in 1 woord kraanvogels bij !

Al geruime tijd was ik gefascineerd door de kraanvogeltrek.
De massale uittocht van deze fascinerende vogels van het noorden naar het zuiden boeide mij al lang.
Vanaf pakweg ergens in oktober (het weerpatroon is hiervoor de bepalende factor) zetten deze sierlijke vogels hun tocht in van Scandinavië naar het zuiden om aldaar te gaan overwinteren. Via Duitsland (oa Diepholz) en daarna Lac du Der (Frankrijk) trekken ze naar het zuiden van Frankrijk en Spanje om daar de winter door te brengen.
Ik koos voor Frankrijk om de dieren eens van dichterbij te kunnen observeren.
Op 31 oktober vertrokken we naar Saint Dizier om daar onze intrek te nemen in het Brit hotel. Een prima hotel gelegen vlak bij de autosnelweg, een goede keuze want het hotel geeft een uitstekende service en het personeel was super vriendelijk.
Het hotel ligt op 20 km van het Lac du Der. In de buurt van het meer is er weinig eetgelegenheid maar rondom het hotel waren tal van restaurantjes.
De dag na aankomst hadden we een afspraak met een kraanvogelspecialist, die ik 3 dagen voor vertrek nog heb kunnen boeken. Het was niemand minder dan Gert Vandezande. Met zijn 40 jaar ervaring dé kraanvogelspecialist van Europa! Tevens oprichter van Birding Nature en bezieler van European Crane Migration Network.
Om 6.20u hadden we met hem afgesproken aan het meer. Na een korte inleiding over de do’s en vooral de don’ts liepen we naar een plek waar je de uittocht van de kraanvogels het beste kon observeren. Met uittocht bedoel ik het vertrek van de vogels vanaf het meer (waar ze overnachten), naar de velden in de buurt waar ze op zoek gaan naar voedsel.
De vogels overnachten massaal aan het meer omdat dat voor hen een veilige plaats is, en bescherming biedt tegen predatoren. Overdag trekken ze naar de velden in de wijde omgeving om eten te zoeken. Tegen de avond keren ze in grote groepen terug naar het meer om te overnachten.
Gert had een prima locatie waar we de vogels goed konden observeren. De uittocht was spectaculair en ging tevens gepaard met het nodige “getrompetter”. Op het moment van ons bezoek waren er zo’n 35.000 kraanvogels aanwezig. Dat is eigenlijk een dieptepunt omdat er normaal gesproken meer dan 100.000 ter plaatse zijn. Maar door continu aanhoudende strakke Z, ZW-wind zaten er 190.000 vogels vast in Duitsland die wachtten op beter weer om de tocht naar Frankrijk aan te vatten. Maar desondanks het “geringe aantal” was het adembenemend om deze sierlijke vogels te zien vertrekken! Overdag kregen we van Gert een uitgebreide uitleg over de streek en vooral over de kraanvogels en deden we enkele velden aan waar de kraanvogels neer streken. Je moet daarbij heel voorzichtig te werk gaan want de vogels zijn zeer schuw en verstoringsgevoelig, één verkeerde beweging zou hen kunnen opschrikken en doen wegvliegen. Dat kost de vogels weer nutteloze energie. En dat was het laatste wat we wilden.
Tegen de avond wist Gert weer een mooi plekje aan de andere kant van het meer waar de vogels in grote groepen terug aan kwamen om de nacht aan te vatten.
Gedurende een uur of twee kwamen er groepen van 50 tot 250 vogels aanvliegen die hun plekje om te overnachten terug opzochten. Het meer heeft een oppervlakte van 50 vierkante kilometer en de vogels zitten verspreid over het hele meer. Door de ervaring van Gert wist hij waar de meeste vogels zaten. Iets wat je als “leek” niet echt weet. De komende dagen kon ik dan ook op mezelf de beste plaatsjes uitzoeken om te genieten van een ongelofelijk mooi schouwspel.
Ondanks de storm Ciarán was het weer goed, zelfs zonnig. Er stond wel een strakke wind, maar daar hadden de vogels meer last van dan ik.
Zelfs enkele keren een prachtige zonsopgang en -ondergang gehad. De silhouetten van deze vogels bij een rood gekleurde lucht leverden dan ook mooie beelden op.